นิทานพ่อมดแม่มด พ่อมดน้อยกับสูตรยามหาประลัย
คืนวันนั้น หลังจากที่ฮัคเข้านอนแล้ว ยูก็แอบนำโบว์ผูกผมสีแดงที่เธอใช้อยู่เป็นประจำมาม้วนเป็นดอกกุหลาบดอกเล็ก ๆ แล้วติดเข้ากับเข็มกลัด เพื่อเตรียมมอบให้พี่ชายใช้ดูต่างหน้าเวลาที่พี่ชายไปทำงานที่โรงงาน
นิทานแสนสนุก นิทานเพื่อนและมิตรภาพ หนูกับช้าง
ให้มันยังคงสวยงามแม้จะเป็นตอนสุดท้าย
. ที่ไหนสักแห่งในตอนกลางคืน กระต่ายหนุ่มรีบเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ ซึ่งในค่ำคืนนี้ไม่มีเงาของกระต่ายสาวให้เขาเฝ้ามองอีกแล้ว กระต่ายหนุ่มรู้ตัวทันทีว่า กระต่ายสาวที่นอนพุงกลมอยู่ในแปลงผัก ก็คือกระต่ายสาวที่เขาหมายปองมาตลอดชีวิตนั่นเอง
ตลอดเวลาของความป่วยไข้ หญิงสาวได้เห็นถึงความดีของชายหนุ่มที่เฝ้าดูแลตน ส่วนชายหนุ่มเองก็รู้สึกผูกพันกับหญิงสาวที่ตนดูแลมากขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุด ทั้งคู่ก็รักกัน
อาการของหญิงสาวไม่สู้ดีนัก เธอตัวร้อนจัด แถมยังมีอาการหนาวสั่นอยู่เกือบตลอดเวลา ชายหนุ่มจำเป็นต้องดูแลหญิงสาวอย่างใกล้ชิด ตั้งแต่เช้าจรดค่ำและตั้งแต่ค่ำจรดเช้า จนกระทั่งอาการของหญิงสาวค่อยๆ ทุเลาลง
หมาตัวหนึ่งเดินคาบเนื้อวิ่งข้ามสะพานมา เมื่อถึงกลางสะพานก็ก้มมองลงไปในบ่อน้ำเบื้องล่าง เห็นหมาตัวหนึ่งกำลังคาบชิ้นเนื้อที่ใหญ่กว่า ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นเงาของตัวเอง เจ้าหมาก็เกิดความละโมบ อ้าปากเห่ากระโชกเพื่อหวังจะแย่งชิ้นเนื้อในน้ำมาเป็นของตัวเอง ปรากฏว่าทันทีที่อ้าปาก เนื้อที่คาบอยู่ก็ร่วงหล่นลงน้ำ กว่าจะสำนึกได้ว่าหมากับก้อนเนื้อที่เห็นคือเงาของตัวเองในน้ำ ก็สายเกินไปแล้ว
ในวันต่อ ๆ มา ฮัคก็ยังคงตื่นออกไปทำงานแต่เช้าและกลับบ้านค่ำกว่าปกติอีก ฮัคบอกน้องสาวว่าไม่ต้องรอกินข้าว…ให้กินก่อนได้เลย แม้ฮัคจะยังคงยิ้มแย้มและใจดีไม่แปรเปลี่ยน แต่ยูกลับกังวลว่าพี่ชายอาจรักเธอน้อยลง เด็กผู้หญิงที่กำพร้าพ่อแม่อย่างยูจึงรู้สึกเหงามาก ยูกลัวว่าพี่ชายจะไม่รักเธอเหมือนเดิมอีกแล้ว
ทันทีที่เพื่อนได้รับน้ำใจจากเพื่อน ลูกสัตว์ที่ได้รับน้ำใจจากลูกหนูก็ยิ้มอย่างมีความสุข ส่วนลูกหนูก็ยิ้มอย่างอิ่มใจแล้วเริ่มลงมือกินอาหารกลางวันพร้อมกับพูดคุยกันอย่างออกรส
Your browser isn’t supported anymore. Update it to have the very best YouTube experience and our most up-to-date functions. Find out more
เมื่อลูกยีราฟสังเกตเห็นความสุขที่เกิดขึ้นจากการเป็นผู้ให้และความสุขที่ได้จากการเป็นผู้รับ มันจึงตักอาหารในปิ่นโตของตัวเองแบ่งให้เพื่อนคนนั้นคนนี้ รวมทั้งตักแบ่งให้ลูกหนูด้วย
อยู่มาวันหนึ่ง ยูสังเกตเห็นว่า พี่ชายของเธอตื่นไปทำงานเร็วกว่าเดิมครึ่งชั่วโมงและกลับบ้านช้ากว่าเดิมถึงหนึ่งชั่วโมง หนำซ้ำ พี่ชายยังกินอาหารค่ำเพียงไม่กี่คำ แล้วก็ขอตัวไปเข้านอน ยูไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชาย!
ตอนพักเที่ยง…ลูกหนูมักนั่งกินข้าวกับเพื่อน ๆ ที่โรงอาหารของโรงเรียนอยู่เสมอ กล่องข้าวของเพื่อนในห้องบางทีก็มีอาหาร บางทีก็ว่างเปล่าเหมือนกัน ถ้าลูกหนูเห็นใครไม่มีอาหาร มันก็จะแบ่งอาหารจากปิ่นโตใบจิ๋วให้เพื่อนด้วย ในทางกลับกัน หากวันใดที่ปิ่นโตของลูกหนูว่างเปล่า นิทานรักของสองเรา เพื่อน ๆ ก็จะแบ่งอาหารจากกล่องข้าวมาให้ลูกหนูคนละนิดละหน่อย แม้อาหารอาจมีน้อยกินกันไม่ค่อยอิ่ม แต่ลูกหนูและเพื่อน ๆ ก็อิ่มใจทุกครั้งที่ได้กินอาหารเที่ยงร่วมกัน